Z. Qemal Kiliçdaroglu (Kemal Kilicdaroglu), është sekretar i partisë republikane (CHP), dhe udhëheqës i koalicionit të gjashtë partive, i cili për tre ditë, mund t’i japë fund 20 viteve në pushtet të presidentit Rexhep Taip Erdogan (Recep Tayyip Erdogan), ku ai përfaqëson antitezën në sjellje dhe retorikë politike.
I zgjedhur si kandidat jo pa polemika, dhe përçarje brenda të njëjtit koalicion, z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu) mori gjithashtu mbështetjen e partisë pro-kurde HDP, falë zgjedhjes për të hequr dorë nga laicizmi dhe nacionalizmi, gjë që çoi në disfatat e partisë së tij në dy dekada.
Lëvizja i ka dhënë atij mbështetje që mund të jetë vendimtare dhe për momentin ka një peshë specifike shumë të rëndësishme.
Një mbiemër i vështirë për t’u shqiptuar, që sigurisht që nuk e ka ndihmuar atë të vendoset në skenën ndërkombëtare, megjithatë në peizazhin politik turk z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu) ka marrë një rol qendror që nga viti 2010, kur u bë sekretar i partisë kryesore opozitare.
I lindur në vitin 1948 në Tunçeli (Tunceli), në lindje të vendit, ai u rrit në një familje alevite, rryma e dytë më e përhapur e Islamit në Turqi pas sunitëve.
Alevitët në Turqi janë shquar gjithmonë për një vizion progresiv të Islamit, duke krijuar përçarje dhe ndonjëherë duke i vendosur ata në një rol dytësor në shoqëri.
Z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu) ka një diplomë në ekonomi, dhe filloi karrierën e tij brenda institucioneve, duke u dalluar fillimisht në ndjekjen e evazionit fiskal, më pas me një rol gjithnjë e më të spikatur brenda ministrisë së ekonomisë dhe financave, si zyrtar.
Në vitin 2002 ai u zgjodh në parlamentin e Ankarasë për herë të parë, të njëjtin vit në të cilin Akp-ja e Erdogan fitoi zgjedhjet dhe presidenti aktual u zgjodh kryeministër për herë të parë.
Që atëherë, fatet e tyre përkatëse kanë paralelizuar disi, megjithëse politikat nuk mund të ishin më të ndryshme në mënyrë, stil dhe retorikë.
Koalicioni i opozitës, i mbledhur rreth kandidatit republikan Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu), ka një shans konkret për të rrëzuar z. Erdogan, i cili ka qenë në pushtet për njëzet vjet.
Megjithatë, mbetet një 11-12% e të pavendosurve se kush do të vendosë për fatin e zgjedhjeve.
Nga lufta kundër korrupsionit te “Marshi për Drejtësi”.
Në vitin 2007 si nënkryetar i parlamentit, z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu), denoncoi rastet e korrupsionit në vend duke detyruar dorëheqjen e një parlamentari të AKP-së.
Episodi e lejon atë të fitojë shikueshmëri në opinionin publik, ndërsa ngjitet në pozicione brenda partisë, në mënyrë që të zgjidhet si kandidat për kryetar bashkie të Stambollit në vitin 2009.
Pavarësisht humbjes në zgjedhje kundër kandidatit të z. Erdogan, një vit më vonë z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu), u zgjodh sekretari i shtatë në historinë e partisë historike Chp.
Si i tillë, në vitin 2014 ai pësoi një garë të ashpër para zgjedhjeve presidenciale, kur u bashkua me partinë ultranacionaliste MHP (e cila nga fundi i 2015 do të jetë në koalicion me Erdoganin) me shpresën për të rritur mbështetjen për kandidatin e tij, Qemaledin Ihsanoglu (Kemaleddin Ihsanoglu).
Vendimi i bëri kurdët e vendit armiqësorë ndaj tij, dhe nuk e pengoi fitoren e z. Erdogan në raundin e parë. Nga fundi i karrierës politike e shpëtoi vetëm thirrja e një kongresi të jashtëzakonshëm partiak.
Një tjetër moment i vështirë vjen 3 vjet më vonë, me referendumin që dekretoi kalimin në sistemin presidencial mes thashethemeve për mashtrim.
Një pikë kthese në jetën politike të z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu), erdhi në vitin 2017, me të famshmin “Marshimin për Drejtësi”: 450 km në këmbë nga Ankaraja në Stamboll për të denoncuar dënimin për spiunazh të një deputeti të CHP, Enis Berberoglu, i akuzuar se kishte informacione të Cumhuriyet të mbuluar nga fshehtësia (sekreti) shtetërore.
Në vitin 2019, atëherë erdhi hapja për kurdët dhe për HDP-në në veçanti, pasi z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu), e kishte përcaktuar më parë gjuhën kurde si inekzistente.
Falë kësaj, HDP vendosi të mos paraqeste kandidat, dhe të mbështeste partinë e tij, duke bërë të mundur zgjedhjen e z. Eqerem Imamoglu (Ekrem Imamoglu) kryebashkiak të Stambollit dhe të z. Mahsur Yavas marrës të drejtimit të kryeqytetit Ankara.
Reformat e kërkuara nga presidenti turk për të forcuar pushtetin e tij tani rrezikojnë të kthehen kundër tij në zgjedhjet e 14 majit.
Tërheqja e kandidatit Muharrem Inçe (Muharrem Ince) dhe aleanca me katër parti të vogla favorizojnë gjithashtu kundërshtarin e tij.
Reformat e kërkuara nga presidenti turk për të forcuar pushtetin e tij, tani rrezikojnë të kthehen kundër tij, në zgjedhjet e 14 majit.
Tërheqja e kandidatit Muharrem Inçe (Muharrem Ince), favorizon edhe kundërshtarin e z. Kiliçdaroglu (Kilicdaroglu).
