nga Av. Ngjela
Të dashurosh do të thotë të jetosh me ndjenjën tënde që ta ka indukruar bukuria e një vajze apo e një gruaje, vështrimi saj dhe zëri i saj, me fjalët që ajo i lidh për të treguar diçka; dhe është kjo dashuri që kalon nga ndjenja tek fjalët e nga fjalët në mendim; që ty të jep energji jetësore për ta kuptuar jetën në thelbin e saj, në atë thelb që të jep forcë shpirtërore dhe të krijon ndjenjën tënde; dhe prandaj, pikërisht, kur kjo ndjenjë është e thellë dhe e thellë, ty ajo të çon në dashuri, kurse vetë dashuria e thellë dhe e madhe për një vajzë apo një grua që të ka pushtuar mendimin, ka krijuar tek ti një tjetër lloj jete, e cila po mban brenda saj mendimin tënd të pandërprerë për vajzën apo gruan që ti po dashuron.
Por, është kjo pyetja që ngrihet në këtë rast:
A është kjo një gjendje mendore normale?
Kurse kësaj pyetjeje ende nuk i është dhënë një përgjigje shkencore.
Por dihet se…
Me këtë ndjenjë sublime, koha jote jetësore ecën në dashuri dhe mendimi yt qëndron tek profili i saj; dhe ti e pushton e dashuron dhe fle me të me dashuri, por kjo nuk mjafton, dhe ti prandaj gjatë gjithë ditës je më të, vijimisht je me të dhe për të, dhe – ja, pikërisht kjo, është një jetë e re që ti nuk e ke ditur fare se ka ekzistuar, prandaj dhe tani je i zhytur mendërisht i tëri në të, dhe për të.
E pra, çfarë është kjo gjendje e thellë emocionale që pushton mendimin e të dashuruarit?
Shkrimtarët e mëdhenj na kanë thënë që kjo ështe lumturi.
Ok.
Atëherë le të qëndrojmë pikërisht këtu.
Spartak Ngjeja
30 gusĥt 2025
