Gjeneralmajor Vadim Skibytskyi, një nga përfaqësuesit më të lartë të Inteligjencës Ushtarake të Ukrainës, në një intervistë të gjerë ekskluzive për CIVIL Media, zbulon një sërë detajesh më pak të njohura dhe të panjohura rreth agresionit rus dhe luftës propagandistike.
Nga përgjigjet e gjeneralit, mësojmë për dinamikën dhe natyrën e veprimeve ushtarake, sa të fuqishme janë ato, çfarë ndodhi dhe çfarë po ndodh me “vagnerianët” e Prigozhin, si dhe për grupet e armatosura rebele në territorin rus. Për më tepër, ne mësojmë detaje rreth propagandës ruse dhe luftës së informacionit dhe mundësive të luftës bërthamore.
Mësojmë gjithashtu detaje për ushtritë private ruse dhe rojet e Putinit. Veçanërisht interesante janë njohuritë e oficerit të lartë ukrainas të inteligjencës për atë që po ndodh realisht dhe si do të zhvillohet situata dhe mundësitë reale për destabilizimin dhe madje edhe kolapsin e Federatës Ruse.
Për arsye të kuptueshme, të intervistuarit ekskluziv të CIVIL Media nuk mund të gjeni shumë të dhëna biografike.
Le ta fillojmë bisedën me ritmin e kundërofensive për çlirimin e Ukrainës nga agresorët rusë. Përparimi i ngadalshëm i mbrojtësve të Ukrainës ka shkaktuar shumë diskutime në mediat perëndimore dhe në qarqet ushtarake dhe ekspertësh. Si e vlerësoni situatën aktuale në fushën e betejës dhe cila do të ishte përgjigjja juaj ndaj kritikëve?
SKIBICKIJ: Situata aktuale në fushën e betejës është e vështirë, por Forcat e Armatosura të Ukrainës kanë iniciativën. Gjithçka po shkon sipas planit. Ne reagojmë ndaj ndryshimeve në situatën e fushëbetejës dhe bëjmë rregullimet e nevojshme. Inteligjenca ushtarake e Ukrainës ekspozon qëllimet e armikut dhe forcat e mbrojtjes i prishin ato. Ne analizojmë dhe godasim aty ku pushtuesit rusë po pësojnë humbje të konsiderueshme.
Po, ne e pranojmë se armiku është i ngulitur mirë në territoret e okupuara të Ukrainës: pengesa të mëdha të minave, disa linja fortifikimesh – e gjithë kjo, natyrisht, ka ndikimin e saj në ritmin e përparimit tonë.
Megjithatë, atyre që mendojnë se Ukraina është shumë e ngadaltë gjatë ofensivës, do t’u them se lufta nuk është një garë sportive. Dinamika e operacioneve ushtarake varet nga një numër jashtëzakonisht i madh faktorësh, duke përfshirë disponueshmërinë e forcave dhe mjeteve të nevojshme për ekzekutimin e detyrave luftarake.
Ne kemi nevojë për municion, kemi nevojë për më shumë mjete të mbrojtjes ajrore, kemi nevojë për automjete deminuese dhe armë precize me rreze të gjatë.
Në këtë kontekst, ne jemi shumë mirënjohës që Maqedonia e Veriut, së bashku me të gjitha vendet e tjera, qëndron në krah të Ukrainës dhe nuk ndalet së ofruari ndihmë për të mbrojtur popullin ukrainas, kontinentin tonë dhe vlerat tona të përbashkëta të lirisë.
Dua t’ju kujtoj se agresioni rus në një shkallë të gjerë kishte për qëllim Blitzkrieg – kapjen dhe nënshtrimin e shpejtë të të gjithë Ukrainës. Në qarqet e ekspertëve që përmendët, para pushtimit më 24 shkurt 2022, ata besonin se Ukraina nuk do të zgjaste shumë. Por agresori u godit në dhëmbë. Dhe ne do të vazhdojmë derisa ai të pështyjë zanin e fundit. Dhe gjëja kryesore këtu nuk është aq shumë shpejtësia, por befasia dhe saktësia e goditjes.
Në përgjithësi, filozofia e luftës aktuale çlirimtare kundër rusëve, të udhëhequr nga komandantët e Forcave të Sigurisë dhe Mbrojtjes të Ukrainës, është se ne, ndryshe nga armiku ynë, vlerësojmë ushtarët tanë.
Veprimet tona në fushën e betejës kanë për qëllim paaftësimin e armikut – ndërprerjen e rrugëve të furnizimit, shkatërrimin e depove të armëve, fitoren në betejat kundër artilerisë, duke shkatërruar asetet e tyre të inteligjencës dhe mbrojtjes ajrore.
Ne operojmë në të gjitha dimensionet e luftës dhe kombinimi i sukseseve në secilën prej tyre do të sjellë rezultatin e dëshiruar.
Pra, Ukraina është në ofensivë dhe do të jetë e suksesshme.
Revolta 36-orëshe e grupit të mercenarëve të Prigozhinit më 24 qershor i tregoi botës të çarat në makinerinë e Putinit. Çfarë ndodhi në të vërtetë?
SKIBICKIJ: Po, makineria e Putinit ka të çara dhe korrozion. Kjo eshte e gjitha “Zhiguli“ i Kremlinit, i cili nuk ka pasqyra dhe ka një kokë bërthamore në bagazh.
Rebelimi i Prigozhinit tregoi jo vetëm të çarat, por edhe paaftësinë e diktatorit rus për të mbajtur frenat.
Në 36 orë, grupi terrorist rebel rrëzoi 8 njësi të aviacionit ushtarak rus, vrau disa dhjetëra personel ushtarak, përfshirë pilotët.
Në të njëjtën kohë, Wagneritët pothuajse kapën një objekt të armëve bërthamore të quajtur Voronezh-45.
Dhe si rezultat, Putini, duke e quajtur rebelimin “tradhti” dhe “thikë pas shpine”, më në fund liroi terroristët nga “Wagner” në Bjellorusi.
Siç thonë ata, ndjeni ndryshimin: udhëheqësi i Ai është duke pritur, i cili ndërtoi imazhin e “terroristëve të mbytur në tualet”, është kthyer në një gjysh të dobët paranojak – i frikësuar por edhe hakmarrës, siç dëshmohet nga spastrimet e ushtrisë pushtuese ruse që filluan pas rebelimit të “Wagnerit” për të identifikuar dhe ndëshkoni ata që mbështetën Prigozhin.
Dhe rebelimi i tij u mbështet, jo vetëm nga përfaqësues individualë të elitës ushtarake të Rusisë, por edhe nga popullsia mesatare ruse, siç dëshmohet nga raporti i Ministrisë së Punëve të Brendshme të Federatës Ruse, i përgjuar nga inteligjenca ushtarake e Ukrainës. Dokumenti sekret jep vlerësime të mbyllura të simpatisë për Putinin dhe Prigozhinin dhe për diktatorin rus ato janë zhgënjyese.
Mediat perëndimore duket se i japin shumë rëndësi Prigozhinit, kur në fakt ai është një kriminel lufte dhe trafikant ndërkombëtar i krimeve të luftës dhe operacioneve të pista? Ajo që ka mbetur nga mercenarët e Prigozhin tani është në Bjellorusi. Sa i rrezikshëm është ky grup tani? A ishte ajo me të vërtetë një forcë kaq e frikshme më parë?
SKIBICKIJ: Grupi terrorist “Wagner” në fushën e betejës në Ukrainë shkaktoi më shumë probleme se ushtria e rregullt ruse. Mercenarët e Prigozhinit ishin vërtet më të përgatitur dhe më të aftë për të luftuar.
Pasi u çarmatosën në territorin e pushtuar përkohësisht të Ukrainës dhe në Rusi dhe u dërguan në Bjellorusi, inteligjenca ushtarake e Ukrainës po monitoron nga afër natyrën e veprimeve të mëtejshme të grupit “Wagner” në territorin e Bjellorusisë. Tani për tani, ne nuk shohim një kërcënim të drejtpërdrejtë nga atje.
Mercenarët-terroristë tani po marrin pjesë në stërvitjen e ushtrisë së Lukashenkos, por ky veprim nuk është i një natyre sistematike. Vetë Prigogine deklaron synimin e tij për t’u kthyer në aktivitete kriminale në territorin e Afrikës.
Megjithatë, “vagnerianët” mbeten në fushën tonë të vizionit.
Kremlini fajëson inteligjencën ukrainase për ekzistencën dhe funksionimin e Legjionit të Lirisë së Rusisë dhe Trupave Vullnetare Ruse. Sa autentike janë këto formacione ushtarake në Rusi dhe cila është lidhja mes tyre dhe mbrojtjes së Ukrainës? Cila është aftësia e tyre për të dëmtuar regjimin e Putinit?
SKIBICKIJ: Korpusi Vullnetar Rus dhe Legjioni “Liria e Rusisë” përbëhet nga luftëtarë me nënshtetësi ruse.
Veprimet e tyre në territorin rus u bënë një surprizë e pakëndshme për Kremlinin sa rebelimi i Prigozhin – udhëheqësit e Moskës thjesht nuk ishin të përgatitur për një skenar të tillë, gjë që u tregua nga reagimi i tyre i pafuqishëm dhe i dobët ndaj episodeve të luftës së armatosur në Belgorod, Kursk dhe Rajonet Bryansk të Rusisë.
Këto formacione të armatosura të opozitës ruse kanë autonomi dhe të drejta të mjaftueshme për të luftuar kundër regjimit kriminal të Putinit në territorin e vendit të tyre. Dhe çdo faktor që dobëson regjimin fashist terrorist në Moskë është në interesin e Ukrainës.
Cilat janë tiparet më të rëndësishme të propagandës ruse në këtë fazë të luftës? Mendoni se Federata Ruse po e humbet luftën propagandistike apo thjesht po transformohet?
SKIBICKIJ: Detyrat kryesore të propagandës ruse në fazën aktuale janë të shkatërrojë unitetin e brendshëm të shoqërisë ukrainase, të minojë besimin midis Ukrainës dhe partnerëve tanë, të ndalojë ndihmën ushtarake dhe në Rusi – të inkurajojë mitin se Rusia aktuale, “Zhiguli” me një kokë bërthamore, është i aftë për një lloj lëvizjeje dhe zhvillimi.
Propaganda ruse është mjaft statike në grupin e metodave të saj. Sidoqoftë, duhet pranuar se në vitin 2014 armiku ishte efektiv në fushën e informacionit – Ukraina nuk ishte e përgatitur për dezinformim masiv dhe operacione informative-psikologjike të Federatës Ruse.
Ndërsa fillon pushtimi në shkallë të gjerë, ne po marrim një qasje më proaktive për t’iu kundërvënë propagandës ruse. Dhe arma jonë kryesore në këtë proces është e vërteta.
Inteligjenca ushtarake e Ukrainës, për shembull, është bërë më e hapur – ne publikojmë fakte, të dhëna të veçanta të inteligjencës që zbulojnë qëllimet e agresorit, ne publikojmë prova të krimeve të luftës të kryera nga Rusia.
Dhe kjo qasje dëshmon efektivitetin e saj: propaganda ruse nuk mund të arrijë qëllimet e saj kryesore, dhe për këtë arsye Rusia po humbet në luftën e informacionit.
Çfarë do të ndodhë më pas për Putinin? Tani më shumë se kurrë, ai ka nevojë për sukses ushtarak në Ukrainë dhe ai është shumë larg arritjes së tij. Për të kompensuar humbjet e tij në fushën e betejës, Putini ka rritur terrorin raketor. Vetëm në ditën e kryengritjes së mercenarëve, Federata Ruse sulmoi Ukrainën me 50 raketa dhe dronë, 20 ose më shumë prej të cilëve ishin drejtuar në Kiev. A nuk e komplikon kjo situatën? A prisni që Putini të marrë një qasje gjithçka ose asgjë? Po butoni i kuq?
SKIBICKIJ: Suksesi ushtarak Putinit i duhet tani dhe i është dashur gjithmonë, që kur urdhëroi një luftë kundër Ukrainës.
Sigurisht, sulmet me raketa të armikut e ndërlikojnë situatën, sepse ato shkaktojnë viktima në mesin e ukrainasve dhe shkatërrimin e objekteve të infrastrukturës, ekonomisë sonë.
Ne i vlerësojmë kërcënimet e Federatës Ruse për përdorimin e armëve bërthamore si një manifestim shantazhi dhe frikësimi. Kjo është e papërgjegjshme, por mjaft karakteristike për sjelljen e Moskës.
Mendoj se probabiliteti që Putini të përdorë “butonin e kuq” është i ulët, përfshirë edhe për shkak të qëndrimit të Pekinit zyrtar, i cili është shprehur publikisht kundër përdorimit të armëve bërthamore.
Dhe edhe nëse hipotetikisht lejohet një skenar i tillë, ai nuk do të lejojë që agresori të fitojë luftën, por do të jetë dita e fundit e ekzistencës së Rusisë.
Sa e fortë është vërtet RF? Duket se ushtritë private dhe disa formacione të tjera të armatosura, si ushtria e Kadyrovit, janë një problem serioz në Federatën Ruse. Sipas disa vlerësimeve, në Federatën Ruse ka rreth 60 formacione të ndryshme të armatosura dhe ushtri private. A është kështu? Për më tepër, cila është fuqia e tyre reale në krahasim me ushtritë e rregullta dhe speciale të RF? Ka disa spekulime se vetë Putini ka një forcë besnike sigurie që numëron deri në 200.000 personel ushtarak të trajnuar mirë dhe të armatosur. A është kjo e vërtetë apo është një tjetër histori tmerri e propagandës së Putinit?
SKIBICKIJ: Siguria e Putinit merret nga ish-partneri i tij në xhudo me mbiemrin Zolotov. Ai drejton trupat e Gardës Kombëtare Ruse. Këta “roje” janë drejtpërdrejt në varësi të Putinit. Ata marrin fonde të mëdha dhe numri i tyre nuk është 200 mijë, por rreth një herë e gjysmë më shumë.
Kjo roje është e përshtatshme për forcimin e regjimit policor në Rusi. Por lufta është pak më ndryshe nga prishja e asambleve studentore.
Gjatë agresionit në shkallë të gjerë, forcat e armatosura të Ukrainës shkatërruan mijëra “Gardistë rusë”, të cilët me siguri do të marshonin nëpër Kievin e pushtuar.
Sa për ushtritë e tjera të ashtuquajtura private në Rusi – ka fjalë për fjalë dhjetëra prej tyre, aktivitetet e tyre financohen nga kompani të mëdha, si Gazprom.
Gjithashtu, kohët e fundit, në Rusi ata vendosën të krijojnë formacione paraushtarake federale: në çdo të ashtuquajtur “subjekt të federatës” njësi të tilla duhet të krijohen nga popullsia vendase, të armatosura me armë të lehta dhe të financuara kryesisht nga buxheti vendor.
Kjo do të thotë se në çdo të ashtuquajtur “subjekt të federatës”, feudalët vendas të Putinit do të kenë kompanitë e tyre private ushtarake.
Duke pasur parasysh numrin e madh të kontradiktave në Rusi, një hap i tillë mund të ketë një rezultat të papritur për Moskën – për shembull, mund të shkaktojë lëvizje nacionalçlirimtare të popujve të skllavëruar ose ta zhysë Rusinë në një kaos të përgjakshëm të konfrontimeve të brendshme.
A është gjenerali Shoigu një tjetër pronar i një ushtrie private sekrete? A prisni që ai të bëjë një përpjekje për të uzurpuar fronin e Putinit? Konkretisht: sa është e ndarë aktualisht qeveria ushtarako-politike e Federatës Ruse?
SKIBICKIJ: Ka informacione se e ashtuquajtura kompani private ushtarake ruse e quajtur “Patriot” është e ministrit Shoigu.
Sigurisht, ai mund të ketë ambicie të larta, por është e dyshimtë se do të ketë sukses të marrë postin më të lartë të Rusisë. Një nga arsyet kryesore qëndron në faktin se ai nuk është as karizmatik dhe as popullor. Vetë ushtria pushtuese ruse nuk e mbështet shumë ministrin, shpesh e tallen duke e quajtur “udhëheqës dreri”.
Prandaj, kompania private ushtarake e Shoigut nuk ka të bëjë me përpjekjen për fronin e Putinit, por me sigurinë personale.
Në përgjithësi, nuk është sekret që ka mosmarrëveshje serioze në udhëheqjen ushtarako-politike të Federatës Ruse. Ato u thelluan nga dështimi strategjik i luftës aventuriere kundër Ukrainës.
Përfaqësues individualë të të ashtuquajturës elitë ruse tashmë po përpiqen të gjejnë garanci sigurie për veten e tyre pas kolapsit të pashmangshëm të sistemit të Putinit.
Me çdo humbje ushtarake të ushtrisë pushtuese në fushën e betejës, me çdo dërgesë ndihme ushtarake në Ukrainë, me çdo paketë sanksionesh dhe kufizimesh të reja për agresorin, rritet mundësia e shfaqjeve më të mëdha të këtyre konfrontimeve në Rusi.
A prisni kolapsin e Federatës Ruse dhe cilat do të jenë pasojat e një zhvillimi të tillë për Ukrainën dhe rajonin?
SKIBICKIJ: Nuk presim që Rusia një ditë të marrë kontrollin dhe të shpërbëhet. Ne po luftojmë dhe bëjmë gjithçka për të mundur Rusinë, për të çliruar Ukrainën dhe për të siguruar paqen për brezat e ardhshëm të qytetarëve tanë.
Nëse flasim për transformimin e të ashtuquajturës Federata Ruse, atëherë është e mundur vetëm pas një disfate të plotë në luftën që filloi.
Nga ky transformim duhet të përfitojnë të gjithë, sepse Rusia e sotme është mishërimi i së keqes, burim paqëndrueshmërie dhe rreziku si për botën, ashtu edhe për vetë rusët.
Është në interesin e Ukrainës dhe të gjithë Evropës që t’i heqin Rusisë mundësinë për të zhvilluar luftëra të reja dhe ta detyrojnë atë të respektojë ligjin ndërkombëtar.
Transformimi i Rusisë sigurisht që duhet të parashikojë dënimin e të gjithë kriminelëve të luftës dhe kompensimin për të gjitha dëmet e shkaktuara nga lufta.
Vlen gjithashtu të theksohet se Rusia mbetet një burg për shumë popuj të tjerë që meritojnë shtetet e tyre kombëtare, por këtu duhet përmendur se nuk do të fitojnë shtetin pa luftë.
Cilat janë perspektivat për ofensivën e Ukrainës? A do të jetë dimri i ardhshëm edhe më i vështirë për çlirimin e Ukrainës?
SKIBICKIJ: Është e qartë se Rusia do të përpiqet përsëri të shkatërrojë sistemin tonë energjetik në vjeshtë dhe dimër për t’i privuar ukrainasit nga drita dhe nxehtësia, për të demoralizuar shoqërinë tonë dhe për të shkaktuar një valë të re emigracioni të detyruar.
Tani armiku po kryen masat e duhura të inteligjencës për të përcaktuar objektet prioritare të sistemit energjetik të Ukrainës. Ne i dimë këto plane të armikut dhe po përgatitemi për dimër tashmë në verë.
Dhe ofensiva e Ukrainës, siç thashë tashmë, vazhdon. Pra, do të shohim se çfarë do të ndodhë para dimrit. Qëllimi i paçmuar i Ukrainës është çlirimi i të gjitha territoreve të pushtuara, paqja e qëndrueshme dhe garancitë e sigurisë për shtetin dhe kombin tonë.
Intervistën e ka realizuar Jabir Derala, ndërsa teksti është marrë nga ‘Media civile”.
