Një ministër i ri i mbrojtjes, nën sanksionet e SHBA. Nëse do të gjenim ndonjë simbolikë në luftën midis Kinës dhe Shteteve të Bashkuara, emërimi i gjeneralit Li Shangfu mund të ishte emri perfekt. Kreu i ardhshëm i mbrojtjes kombëtare dhe këshilltari shtetëror, i cili do të zëvendësojë Wei Fenghe tashmë në pension, u emërua unanimisht nga Kongresi Popullor Kombëtar, i organizuar të dielën në Pekin.
Me profesion inxhinier i hapësirës ajrore dhe, ai do të bëhet i pari nga Forca e Mbështetjes Strategjike të Ushtrisë – një seksion i krijuar tetë vjet më parë për të zhvilluar me hapësirën, kibernetikën dhe luftën elektronike – që do të mbajë pozicionin më të lartë në dikaster.
Megjithatë, nuk është kjo veçori që e bën emërimin e tij një lëvizje politike. Në fakt, që nga viti 2018, Li Shangfu ka qenë në listën e zezë të sanksioneve të hartuara nga qeveria amerikane për bashkëpunim me mbrojtjen ose inteligjencën ruse. Figura e tij ishte në fakt thelbësore për blerjen e avionëve gjuajtës Su-35 dhe sistemeve raketore anti-ajrore S-400, të shitura nga Rosoboronexport ruse në Pekin – kur sot akuza që vjen nga Uashingtoni është pikërisht e kundërta, që Kina po i shet armë Rusisë.
Një rol që i kushtoi shumë, me ndalimin e transaksioneve në sistemin financiar amerikan, ngrirjen e aseteve në Amerikë dhe heqjen e vizës për të hyrë në SHBA.
Prandaj lind pyetja: pse Kina zgjodhi, për Ministrinë e saj të Mbrojtjes, një politikan që nuk mund të shkelë në Shtetet e Bashkuara? Përballë kësaj pyetjeje, ekzistojnë dy lloje përgjigjesh. Të dyja janë të natyrës politike, të dyja strategjike, por njëra me karakter më kombëtar, tjetra politikë e jashtme.
Zgjedhja e Li Shangfu ishte një vendim me të cilin Kina synon të ndjekë rrugën e rinovimit të saj ushtarak, duke synuar të ketë një ushtri moderne dhe avangarde deri në njëqindvjetorin e Republikës Popullore (2049), e sinjalizuar nga ritmi i vazhdueshëm i investimeve në mbrojtje ( 223 miliardë euro, pak më shumë se një vit më parë).
Jo vetëm kaq, sepse është gjithashtu një vendim që synon hapësirën. Ministri i ri i mbrojtjes është në fakt një i diplomuar në Universitetin Kombëtar Kinez të Teknologjisë së Mbrojtjes dhe e kaluara e tij si inxhinier i hapësirës ajrore, ndërsa punonte në Qendrën Xichang, e bëri atë të luante një rol udhëheqës në mbikëqyrjen e nisjes së sondës së parë hënore të dërguar në orbitë nga Pekini. Hapësira është fushëbeteja e Partisë Komuniste me SHBA.
Pikërisht në këtë kuptim, caktimi i Li Shangfu duket se është diktuar nga rivaliteti me Uashingtonin. Ndryshe nga sa thanë dy presidentët, Xi Jinping nga njëra anë dhe Joe Biden nga ana tjetër, gjatë G20 në Bali, në këtë mënyrë kanalet e komunikimit mes palëve do të mbyllen në mënyrë të pashmangshme.
Nga ana tjetër, prezantimi i ministrit të ri të Jashtëm kinez, Qin Gang, i cili paralajmëroi SHBA-në për një konflikt të pashmangshëm nëse Uashingtoni nuk “tërheq frenën”, jep një ide të mirë se rëndë është situata.
Megjithatë, Liu Shangfu nuk ishte i vetmi emërim. Mandati i tretë i Xi Jinping nisi me disa konfirmime dhe një sërë fytyrash të reja, por shumë të afërta me të. Guvernatori i bankës qendrore, Yi Gang, si dhe ministri i financave, Liu Kun, do të qëndrojnë në postet e tyre, të dy përtej kufijve të moshës që i lejojnë ata të rizgjedhen, por Xi Jinping ka vendosur. Zëvendëskryeministër u konfirmua edhe He Lifeng, i cili prej vitesh ndjek presidentin kinez, i cili duhet t’i besojë atij frenat e politikës ekonomike të vendit. Zëvëndësat e tjerë do të jenë Ding Xuexiang, ish-kreu i kabinetit presidencial, Zhang Guoqing dhe Liu Gouzhong. Wang Xiaohong, ish-shefi i policisë në Fuzhou në dekadën e fundit të vitit të kaluar, do të drejtojë ministrinë e sigurisë publike. Megjithatë, risia më absolute duket të jetë Shen Yigin, e vetmja femër këshilltare shtetërore.
