nga Indrit Vokshi
Dikur PS-ja “të vërtetën mbi Saliun” e ngriti mbi Izet Haxhinë.
Izeti plotësonte kushtet; duke qenë badigard i Sali Berishës ai kishte parë ngjarje dhe dinte sekrete. Fliste Izeti, dëgjonte populli.
Për “popullin e Ramës”, Izeti nuk ishte më as autor dhune, as autor krimesh, ishte falur e amnistuar. Sepse Izeti u bë trupi me gojën e të cilit fliste çdo socialist i ndershëm. Secili popull brenda popullit, dëshiron të ketë të vërtetën e vet.
Sot PD-ja ka “Izet Haxhinë” e vet, Arben Ahmetaj. Arben Ahmetaj nga tigri i korrupsionit, nga zv.kryeministër rilindas dhe tentakulë e Edvin Kristaq Drogës, na është kthyer në një trup, goja e të cilit flet të vërtetën që duan demokratët berishistë. Edhe Ahmetaj plotëson kushtet si Izet Haxhia, ka qenë afër, di ngjarje dhe sekrete për Edi Ramën. Këto janë atributet e duhura dhe mandej e vërteta e secilit është e pakontestueshme.
Si Izeti për socialistët si Arbeni për demokratët, prej persona të dyshimtë dhe “pjesë e krimit”, papritur trajtohen si njerëz me integritet, njerëz që nuk gënjejnë, njerëz të nderuar, më të nderuar se kushdo tjetër që ngre dyshime mbi ta e nuk iu beson. Sepse ata po thonë të vërtetën që do secili “popull politik” brenda Shqipërisë.
Si rregull e vërteta jonë e përbashkët duhej të ishin prokuroria dhe gjykata, SPAK dhe GJKKO. Por SPAK e GJKKO denigrohen çdo moment, akuzohen, shahen, fyhen me qëllim që të duken sa më të pabesueshëm, e me qëllim për tu intimiduar e për të mos u lejuar të hetojnë e gjykojnë më në thellësi.
Altin Dumanin, demokratët berishistë, duan ta paraqesin si më pak të besueshëm se Arben Ahmetaj; ata besojnë çfarë thotë Ahmetaj për SPAK-un, por nuk besojnë çfarë thotë SPAK-u për Ahmetajn, e quajnë hakmarrje të Edi Ramës. Duan ta paraqesin Dumanin si të lidhur me krimin, kjo me qëllim që akuza e tij zyrtare të jetë sa më e pabesueshme në popull.
Pa frikë mund të themi se partitë politike aktuale janë kthyer në tempuj malorë prej ku zbret “e vërteta”, secili tempull ka murgjit e vet dhe përcjell të vërtetën e vet tek popull i vet. Duan t’i zëvëndësojnë faktet me interpretimin e tyre mbi faktet.
E gjitha me qëllim për tia ulur prokurorisë e gjykatës kapacitetin për të hetuar dhe gjykuar. Sepse për një biznes-politikë të superpasuruar me vjedhje tokash, kontrabandë, korrupsion e trafiqe, armiku më i madh është një prokurori që guxon të hetojë dhe një gjykatë që guxon të gjykojë.
Deri para krijimit të SPAK, nuk e kemi pasur ketë debat, prokurorët e gjyqtarët kanë ndejtur urtë, politika ka vazhduar punën e vet duke u ushqyer me vjedhje e grabitje.
Tani që për arsye gjeopolitike prokuroria ka guxuar të hetojë si kurrë ndonjëherë më parë, ka shpërthyer edhe ky debat i madh mbi prokurorinë, se ska pasur ksi debati mbi prokurorinë.
A ka qenë puna në rregull e prandaj ska pasur debat? Jo. Ska pasur debat sepse ska pasur hetime dhe bosët nuk janë ndjerë të rrezikuar për tu goditur vetë apo në strukturat mbështetëse.
