Kreu i Partisë “Shqipëria Bëhet”, Adriatik Lapaj ka reaguar pasi kryeministri Edi Rama ditën e sotme kritikon gjyqtarin Ligoraq Toshi, të cilin e akuzon se nuk ka lejuar prishjen e një objekti pa leje, që ka bllokuar kalimin mes dy pallatesh në Tiranë. Ai thotë se Toshi do t’i bashkohet emrave, për të cilët do t’i dërgojë në organet drejtuese të gjyqësorit.
“Intimidimi publik i gjyqësorit nga Kryeministri është dëshmi e qartë e mosfunksionimit të shtetit.
Sot, Kryeministri Rama shënoi aktin e tretë brenda një kohe të shkurtër të intimidimit publik ndaj gjyqtarëve dhe prokurorëve.
Dikush mund të justifikojë këtë qasje me argumentin se një pjesë e gjyqtarëve dhe prokurorëve abuzojnë me ligjin. Po, kjo është e vërtetë në jo pak raste, por kjo nuk justifikon kurrsesi ndërhyrjen politike dhe sulmin publik nga ana e Kryeministrit ndaj sistemit të drejtësisë.
Në rastin konkret Kryeministri i vendit ka publikuar një tekst dhe disa fotografi duke pretenduar se ngrehina aty është pa leje. A thua ky ka monopolin e të vërtetës! Nuk e ka shoqëruar me asnjë dokument që provon pretendimin e tij. Kur është ndërtuar ai objekt pa leje? Sa kohë ka aty? A është në proces legalizimi (sipas ligjit që vetë Kryeministri e ka shtyrë sa herë ka zgjedhje për të marrë vota)
Atë objekt aty nuk e mbaj mend sa e sa vite ka që e shoh njësoj. I shëmtuar shumë, por ama fakt që ndodhet aty. Ndoshta që nga koha kur Kryeministri ishte Kryetar Bashkie!
Unë atë objekt të pavend do e prishja patjetër, por sigurisht duke zbatuar ligjin. Është thelbësore të mësohemi që duhet zbatuar ligji. Edhe kur gjykata gabon, prapë duhet zbatuar ligji. Vendimi ankimohet, ndërsa ndaj gjyqtarit ndiqen hapat ligjor. Aq më shumë nga vetë shteti. Kur shteti përfundon që Kryeministri ankohet në facebook për gjyqtarët, po ne të tjerët ku të ankohemi? Nga dritarja e dhomë së ndenjes?
As e dyshoj fare që mund të jetë pa leje, por kjo nuk mjafton!
Një republikë funksionale nuk ndërtohet mbi linçime publike, por mbi ndarjen e pushteteve dhe funksionimin e institucioneve në bazë të ligjit. Nëse një përfaqësues i një pushteti ka prova për shkelje nga një përfaqësues i një pushteti tjetër, ka mekanizma ligjorë për t’i adresuar këto raste.
E them këtë sepse, edhe sikur Kryeministri të mos thotë të vërtetën, gjyqtari apo prokurori nuk ka të drejtë ligjore të përfshihet në debat politik. Nga ana tjetër, edhe nëse ai ka të drejtë, ligji i jep mjaftueshëm instrumente për të reaguar institucionalisht. Atëherë, pse ka nevojë për linçim publik?
Shteti nuk ndërtohet me postime në rrjete sociale, me deklarata populiste apo me fushata shterpë. Shteti ndërtohet me ligje, me institucione të pavarura dhe me përgjegjësi.
Në të vërtetë, Kryeministri nuk po kërkon drejtësi, ai po bën politikë. Dhe kur kreu i qeverisë ndërhyn politikisht në punët e drejtësisë, çdo shenjë jete e këtij sistemi zhbëhet.
Nën parullën “në emër të popullit”, ai ka zgjedhur të “dënojë” publikisht gjyqtarët e prokurorët që nuk i shërbejnë interesave të tij. Ai përdor zhgënjimin dhe pakënaqësinë publike për problemet reale të drejtësisë për të ushtruar presion dhe për ta vënë këtë sistem nën kontrollin e tij personal.
Në një vend si ky, ku pushteti është barazuar me partinë dhe partia me shtetin, kushdo që del kundër vendimeve të Kryeministrit konsiderohet automatikisht armik i shtetit.
Le ta provojë ndonjë gjyqtar të rrëzojë një vendim të qeverisë apo të njërës nga bashkitë nën kontrollin e saj. Askush nuk ka më dyshime se ai dhe vartësit e tij janë sot të barazuar me vetë shtetin.
Le të vendosë një gjykatë në favor të një komuniteti që kundërshton ndërtimin e një hidrocentrali! Nuk do vonojë dosja kundër atij gjyqtari për ta nxjerrë publikisht fajtor për një çështje tjetër.
Le ta bëjë provë të njohë një gjyqtar të drejtën për kompensim real në rastet e shpronësimeve për projektet infrastrukturore dhe do e gjejë veten në tabelën e moralit publik të Kryeministrit.
Nga sa duket mesazhi është i qartë. Të gjithë ata që guxojnë të “shkelin interesin publik” të shpallur nga Kryeministri, do të përballen me fushata linçimi dhe kërcënimi.
Dhe ky nuk është shtet. Ky është një sistem që ngjan si dy pika uji me bandat që vendosin gjoba ndaj kujtdo që nuk i nënshtrohet pushtetit të tyre.
Për ta përmbyllur:
Nuk ka sistem më të rrezikshëm se “demo-hibrido-kracia” ku në formë jemi demokraci, por në përmbajtje jemi nën sundimin e një pakice që manipulon institucionet, opinionin dhe drejtësinë në emër të popullit, por për interesin e pushtetit të vet.
Ndryshimi i vetëm me diktaturën është se sot, të paktën, të lejohet të mbledhësh plaçkat dhe të largohesh” tha
