⸻
Mund të jetë rastësi. Ndoshta edhe rastësi e bukur. Por menjëherë pas zgjedhjeve, qeveria u zgjua me një ndërgjegje qytetare të pashpjegueshme: po pastrojmë hapësirat publike!
Çadrat? Jashtë. Karriget? Në furgon. Trotuaret? Të çliruara, më në fund, nga ata restorantet që zinin gjysmën e qytetit. Por ndoshta nuk është fjala për rend dhe estetikë. Ndoshta është fjalë për shitje.
Sepse këta që po u hiqen çadrat sot, janë po ata që për vite me radhë nuk prekej asnjë vidë e karriges së tyre. Jo se ishin të padukshëm, por ndoshta sepse kishin dhënë “kontributin” përkatës. Si ta besosh që një grua me karrocë specash nuk tolerohet, po një lokal 1 milion euro në vit me 200 metra katrorë trotuar po? Duhet të kesh shumë fantazi.
Dhe tani, befas, shteti kujtohet të bëhet i ndershëm. Apo ndoshta thjesht i dobishëm. Sepse kur biznesit i heq trotuarin, ai mbetet me 1/3 e kapacitetit. Dhe ku shkon? E ku tjetër veçse tek pallatet e reja me sipërfaqe komerciale për shitje. Që rastësisht janë bosh. Që rastësisht janë ndërtuar nga njerëz shumë të afërt me qeverinë. Dhe që rastësisht kanë nevojë për klientë të dëshpëruar.
