Viktor Frankl, një nga psikiatër të mëdhenj të shekullit të njëzetë, i mbijetoi kampeve të vdekjes të Gjermanisë naziste. Libri i tij i vogël, “Kërkimi i Njeriut për Kuptimin”, është një nga ata libra që ndryshojnë jetën që të gjithë duhet të lexojnë.
Frankl një herë tregoi historinë e një gruaje që e telefonoi atë në mes të natës për ta informuar me qetësi se do të bënte vetëvrasje. Frankl e mbajti atë në telefon dhe i foli gjatë depresionit të saj, duke i dhënë arsye pas arsye për të vazhduar jetën. Më në fund ajo premtoi se nuk do t’i merrte jetën dhe e mbajti fjalën.
Kur u takuan më vonë, Frankl e pyeti se cila arsye e kishte bindur të jetonte?
“Asnjë prej tyre”, i tha ajo.
Çfarë ndikoi më pas që ajo të vazhdonte të jetonte, shtyu ai?
Përgjigja e saj ishte e thjeshtë, ishte gatishmëria e Franklit për ta dëgjuar atë në mes të natës. Një botë në të cilën ishte dikush gati për të dëgjuar dhimbjen e tjetrit, asaj i dukej një botë në të cilën ia vlente të jetonte.
Shpesh, nuk është argumenti brilant ai që bën diferencën. Ndonjëherë akti i vogël i të dëgjuarit është dhurata më e madhe që mund të bëjmë.
