Nga Sebastian Zonja
Partia Socialiste fitoi thellë, në të gjithë Shqipërinë, njëjtë si në vitin 2015. Sherri brenda opozitës nuk nxorri shumë qytetarë në votime. Zhbalancimi i pushtetit në këtë mënyrë nuk është i mirë për demokracinë.
Ndryshimet kushtetuese të vitit 2008 vunë Partinë në qendër të sistemit politik, duke anashkaluar çdo pushtet tjetër. Në Shqipëri nuk e vë dot gishtin se cili është organi më i fuqishëm kushtetues dhe si e kontrollojnë njëri – tjetrin këto organe – Presidenti, Kryeministri, Parlamenti apo Gjyqësori.
Ndryshe nga vendet perëndimore, vënia e Partisë në themel të sistemit politik ka deformuar strukturat e vendimmarjes dhe kontrollit të pushtetit. Partia dërgon emrat e deputetëve në Parlament, ajo ka në dorë qeverinë, qeveria bën si thotë Kryeministri, Gjyqësori është në reformë tash e 8 vjet… që do të thotë se nuk ka asnjë instrument kontrolli mbi pushtetin e Kryeministrit, teksa demokracia e brendshme e partive politike është nëpërkëmbur gjithnjë.
Opozita, e cila më shumë ka luajtur rolin e balancës së pushtetit, kur këtë rol duhej ta luanin institucionet, tashmë është në agoni më të thellë se ç’ishte. Qytetarët nuk besuan te alternativa e tyre.
Fitorja e thellë e zgjedhjeve vendore nga ana e Partisë Socialiste përgatit terrenin për fitore, sërish, në zgjedhjet parlamentare të vitit 2025.
Opozita ka disa mundësi për t’u rigjeneruar, por zor se do të ndodhë.
– Reflektimi dhe ndërmarrja e proceseve të brendshme zgjedhore është kusht për të ndërtuar legjitimitet.
– Radikalizimi i saj. Hedhja e fajit te qytetarët pse nuk e votuan dhe arguementet bajate “popull dele” janë premisat e para se nuk ka hapa për reflektim, por radikalizim të mëtejshëm që do t’i kushtojë rëndë në zgjedhjet e tjera.
– Diaspora. Vota e diasporës mund të luajë rol të rëndësishëm për të thyer status quonë në vend, ndërkohë që palët kanë qenë dakord për ta anashkaluar votën e saj.
– Shpresa se Amerika dhe SPAK-u do të rregullojë punët e brendshme të subjekteve politike nuk është projekt politik. Politizimi i marrëdhënieve të jashtme me SHBA-të dhe politizimi i drejtësisë është i dëmshëm dhe, në afatgjatë, rrënon besueshmërinë e qytetarëve te fuqia e tyre për të sjellë ndryshim. Fokusi i PD-së së vulës se me arrestimin e Berishës nga SPAK-u do të zgjidhte punët në PD, si dhe narrativa e Rithemelimit se bashkë me McGonigalin do arrestohet edhe Rama zbehu edhe më tej besueshmërinë e qytetarëve se ata kanë në dorë diçka.
– Radikalizimi i mëtejshëm i opozitës do ta përçajë atë edhe më thellë, duke vënë në punë projektin që Shqipëria t’i ngjajë Serbisë si sistem politik. Nëse deri dje shpresa se largimi i Berishës do të hapte flukse të reja në opozitë ishte kryefjalë, sot është shtuar edhe një ndryshore tjetër në ekuacion, e cila duhet marrë shumë seriozisht – cili është projekti politik për të mos përfunduar si Serbia, me disa fraksione opozitare që kontrollohen nga Vuçiçi?
