Operacionet e fshehta të ndikimit të Ministrisë së Sigurimit të Kinës kanë qenë në krye të punës së saj për të formësuar botën dhe kuptimin tonë për Kinën. Agjentët kinezë duket se e kuptojnë se ndikimi është një lojë afatgjatë në të cilën fitoret janë shpesh të paprekshme.
Këta operativë të ndikimit të Sigurimit të Shtetit Kinez u infiltruan në politikëbërje dhe komunitete akademike në shumë vende të botës, duke përdorur mbulimin e diskursit intelektual për të mbjellë ide. Teoria e ngritjes paqësore të Kinës – ideja, e propozuar në 2003, se Kina do të zhvillohej dhe do të rritej në fuqi pa u përballur me Shtetet e Bashkuara – është një nga idetë më me ndikim që e ka origjinën nga inteligjenca kineze. Kjo tezë u artikulua nga Zheng Bijian, një zyrtar i lartë i propagandës që shërbeu si drejtues i Forumit për Reformimin e Kinës. Në të njëjtën kohë, oficerët e fshehtë të Sigurimit kinet shpesh pretendonin se Kina “në mënyrë të pashmangshme” do të demokratizohej dhe do të paraqitej si reformistë të vërtetë që do të ndihmonin vizitorët e huaj të organizonin takime me udhëheqësit kinezë dhe mendimtarë të tjerë “reformistë” brenda Partisë.
Duke marrë parasysh udhëzimet e Deng Xiaoping për të “fshehur forcën tuaj dhe prisni kohën tuaj”, ka prova në rritje se liderët e ndryshëm kinezë kanë qenë më të qetë për ambiciet dhe kundërshtimin e tyre ndaj Perëndimit. Ata po përgatiteshin për një kohë kur Kina do të ishte mjaft e fortë për të sfiduar Shtetet e Bashkuara. Pasi ka vendosur një koleg të besuar, Chen Yixin, në krye të Sigurimit t shtetit, presidenti Xi Jinping tani duket se po u jep më shumë besim dhe mbështetje politike këtyre agjentëve. Numri i oficerëve profesionistë të inteligjencës që punojnë për Partinë Komuniste Kineze, duke përfshirë të gjitha degët e saj provincialë dhe komunalë, arrin në mbi 100,000 punonjës.
Brenda Ushtrisë Çlirimtare Popullore, organizatat e inteligjencës punojnë nën Departamentin e Shtabit të Përgjithshëm (Departamenti i Dytë dhe i Tretë, ose, përkatësisht, ekuivalentët e SHIU në Shqipëri AISM); Departamenti i Përgjithshëm Politik për operacionet e inteligjencës dhe ndikimit të fshehtë; shtabi i Marinës, Forcave Ajrore dhe Artilerisë së Dytë të UÇP; dhe zyrat e zbulimit teknik në rajonet ushtarake. Pjesa më e madhe e infrastrukturës së inteligjencës ushtarake është e bazuar në Kinë, por atashetë e mbrojtjes dhe mbledhësit klandestinë operojnë jashtë vendit, duke përfshirë elementët e shërbimit të inteligjencës.
Për mbledhjen e teknologjisë, ekziston një sistem formal nën Institutin e Informacionit Shkencor dhe Teknik të Kinës (ISTIC) për mbledhjen dhe katalogimin e botimeve të huaja shkencore dhe informacioneve të tjera publike. Pekini në thelb ka krijuar stimuj tregu për spiunazh ekonomik, të paktën në sektorët strategjikë, dhe shumë shtetas kinezë e kanë parë mbrojtjen dhe mbështetjen e shtetit si një mjet për të ecur përpara.
Programi i Kinës për të mbledhur teknologji të huaja dhe teknika pronësore ka një shans të mirë për të çuar përpara ekonominë e Kinës. Pjesa më e madhe e këtij koleksioni nuk kryhet nga spiunë profesionistë, por nga profesionistë shkencorë dhe inxhinierikë që e dinë saktësisht se çfarë duan të mbledhin dhe pse. Ata janë amatorë të inteligjencës, por ekspertë të çështjeve teknike. Ata shpesh fokusohen në blerjen e pjesëve për sistemet e kompletuara, sepse informacioni shpesh është më pak i konfidencial/sekret – ata po përpiqen të zgjidhin probleme specifike si pjesë e projektit më të madh. Ndryshe nga rusët, kinezët nuk po përpiqen të integrojnë sistemet e huaja në një ekonomi të prapambetur, por përkundrazi po përpiqen të përfitojnë nga teknologjia e disponueshme për të përmirësuar produktet dhe projektet e tyre.
Drejtoria e 12-të e Ministrisës së Sigurimit përdorin agjentë të dyfishtë për të ndikuar tek politikanët, diplomatët, zyrtarët, akademikët, organizatat dhe madje edhe figurat fetare me synimin për të formuar perceptimin që fuqitë e huaja kanë për Kinën në një vend që përpiqet të shkojë drejt vlerave demokratike. Ata janë infiltruar kudo përfshirë agjencitë e udhëtimit, shtëpitë botuese, gazetat, një kompani import/eksporti dhe bamirësi.
Vetëm në vitet e fundit agjencitë perëndimore të inteligjencës kanë filluar të zgjohen nga këto operacione të sofistikuara dhe të gjera të zbulimit kinez. Në janar 2022, shërbimi i sigurisë i Mbretërisë së Bashkuar paralajmëroi parlamentarët se një donator dhe figurë e vetë-emëruar e komunitetit kinez ishte një agjent influencues i Partisë Komuniste Kineze. Në tetor 2023, krerët e agjencive gjermane të spiunazhit BND paralajmëruan për “naivitet” të vazhdueshëm ndaj Kinës në një seancë parlamentare. Presidentja e Kundërzbulimit Ushtarak (MAD) Martina Rosenberg tha se Kina kishte kryer “operacione të sofistikuara spiunazhi” mbi forcat e armatosura të Gjermanisë për vite me radhë. Ata gjithashtu këshilluan që të mos i jepet Pekinit shumë ndikim kur bëhet fjalë për bashkëpunimin dhe infrastrukturën.
Ky është vetëm fillimi i një procesi të të mësuarit dhe kundërshtimit të ndikimit të jashtëm të Kinës. Shumë vende, përfshirë Shtetet e Bashkuara, po punojnë për të luftuar spiunazhin. Nga vitet 1980 e tutje, FBI ka regjistruar qindra raste të mundshme të lidhura me spiunazhin që përfshinin Kinën dhe Byroja vazhdon të ngrejë alarmin për këmbënguljen e operatorëve kinezë që përpiqen të vjedhin nga kompanitë amerikane. Pas përpjekjeve të Kinës për të derdhur donacione për Presidentin Bill Clinton – ndonjëherë i njohur si “Chinagate” – janë zbuluar rekomandime të Sigurimit të Shtetit kinez për forcimin e ndikimit në Kongresin e SHBA apo ndikuar tek presidenti Trump.
Presidenti i BND Bruno Kahl kërkoi vigjilencë kur merret me Pekinin, i cili synon të jetë një lider global i teknologjisë deri në vitin 2049: Për vite të tëra, bizneset gjermane kanë investuar shumë në Kinë pavarësisht shqetësimeve për reputacionin e Pekinit për vjedhjen e teknologjisë dhe njohurive nga partnerët e tij, duke zgjedhur në vend të kësaj të ndjekin fitime të menjëhershme dhe të shpërfillin problemet që mund të lindin më vonë.
Mes kakofonisë së rasteve të mundshme të spiunazhit ekonomik, shërbimet e inteligjencës kineze janë përpjekur në heshtje të depërtojnë në qeveritë e huaja duke rekrutuar zyrtarë në shërbim, duke përdorur pensionistët për të punuar kundër ish-kolegëve të tyre dhe duke përdorur shkëmbime shkencore për të kapur atmosferën e politikave në kryeqytetet e huaja. Këto operacione nuk kanë të bëjnë kurrë me kreativitetin dhe aftësinë operacionale, por më tepër me këmbënguljen dhe vëllimin. Përpjekja e Kinës për të pasur inteligjencë për sigurinë e brendshme, politikëbërjen e sigurisë së jashtme dhe kombëtare, si dhe kërkimin shkencor dhe teknologjinë, pothuajse me siguri është e barabartë me shërbimet e shteteve të tjera moderne.
